Even weer een updatje! We maken natuurlijk behoorlijk wat leuke avonturen mee, maar vandaag is toch wel even een speciaal momentje! Ik denk dat vandaag wel tot een van onze hoogtepunten van onze reis zal behoren! Want deze 2 gekke henkies, hebben vandaag ge-paraglided! Van een hoge berg naast Medellin afgerend waarna we samen met de vogels hoog in de lucht hebben gehangen met de mooiste uitzichten... Wauw! We staan nog steeds een beetje na te genieten!

Maar nu weer even een tijdje terug in de tijd...
Nadat we in de Amazone de grens naar Colombia hebben overgestoken en een nacht op de koude vloer hebben geslapen op het vliegveld in Bogota, zijn we in dé salsa stad van Colombia aangekomen om oud en nieuw te vieren: Cali! Gelijk een boel gezelligheid in het hostel, helemaal ons plekje! Grappig om te zien is dat Colombia gelijk al heel anders is dan Peru. De mensen zijn anders gekleed, zijn langer en voornamelijk iets brutaler. Maar zeker vriendelijk!
Met oud en nieuw gaan we met het gehele hostel bbq'en bij het zwembad van het hostel. Om 00.00 was het een en al gekkigheid! Ook werd het Colombiaanse ritueeltje toegepast. Om 00.00 krijg je een glas met champagne met daarin 12 druiven. Deze 12 druiven moesten worden opgegeten binnen de eerste minuut van 2015. Als dit lukt mag je een wens doen! Ik denk dat niemand dit is gelukt omdat iedereen het te druk had met kussen en dansen! Hierna zijn we de straat op gegaan. Hier begon het pas echt! De hele straat stond vol met dansende mensen, muziek en drankjes! Dit was nog eens een straatfeest!... Ook werd hier een hele grote pop verbrand, in de vorm van de het oude hoofd van de guerillastrijders. Levensgevaarlijk want het vuur gaat alle kanten op! Maar in Cali kan alles zolang het maar gezellig is... Een geslaagde en vooral special oud en nieuw voor ons dus!

Na oud en nieuw gingen we met een groepje naar San Cipriano, een dorpje dichtbij Cali maar in de jungle gevestigd. Daar aangekomen beginnen we spontaan te zweten! Wat een hitte weer! Het zit hier vol met Afro-Colombianen die dansend over straat walsen. Hier moesten we met een soort 'motor-trein' de jungle in om in het echte dorp-gedeelte te kunnen komen. Ik kan het niet beter uitleggen dan dat het een motor op een treinrails was die een soort plateau voort duwt... Zie foto's voor meer duidelijkheid! Het gaat in ieder geval erg hard, is best onstabiel maar ontzettend leuk, hihi! In het dorpje hebben we een overnachting gemaakt en zijn we de volgende dag op een hike gegaan door de jungle naar de waterval toe. Wat een gave tocht! Een grote, megaaaa enge, slang gezien en een pikzwarte grote spin die je volgens onze guide beter niet kan aanraken.. Dat doen wij dan uiteraard ook braaf niet... Géén probleem! hihi. Waterval was prachtig! Gelukkig waren wij al vroeg in de ochtend vertrokken en was het nog redelijk rustig.
Dan onze terugreis naar Cali... De bedoeling was om dezelfde bus terug te pakken. Het enige was dat die allemaal door reden omdat deze bussen al vol zaten. Nou kwam Anouk met het super goede idee (niet dus) om te gaan liften. Shaline natuurlijk enthousiast, dus we gaan het proberen! Volgens een ander meisje zou dit in Colombia niet lukken... Stoppen voor liftende mensen doen ze hier niet aan... Het veroorzaakte dan uiteraard ook behoorlijk wat verbaasde koppen bij het busstation toen binnen 2 minuten een grote truck voor onze neus stopte en ons mee wilde nemen naar Cali! Yes! Niet nadenken en veel te enthousiast stappen we in! Een gratis ritje naar Cali:). In de truck beseffen we ons dat het misschien niet het allerslimste is... Maar we hadden gelukkig een ontzettend vriendelijke vrachtwagen chauffeur die ons helemaal veilig en heel in Cali heeft afgezet! Dank, dank, dank! En ja... papa en mama..., we hebben onzelf beloofd het niet weer te doen!

Volgende bestemming: Pasto! Er is hier op dit moment een festival gaande; negros y blancos. Het is werkelijk waar 1 gek-ken-huis!! Dit festival is ontstaan in de tijd van de slaven, die eens per jaar toestemming kregen feest te vieren. Dit vond plaats op 5 januari, negro dag. De eigenaren van de slaven klederden zich op 6 januari onder met zwarte verf, als eerste teken van gelijkheid. Waar dit feest voor ons op dit moment op neerkomt is elkaar volop bekogelen met verf, schuim en bloem. We zijn nergens veilig, want blond, ja dan ben je extra extra het Sjaakie. Vooral de kleine jochies zijn enorme boefjes. In Pasto leren we een groep mensen kennen waar we veel mee optrekken. We zijn nu met 3 Britten, 1 Aussie, 2 Colombianen en 1 Amerikaan. Gezellig! Drie dagen achter elkaar zijn we van onder tot boven ranzig. Het zit overal, maar dan ook echt overal. S avonds douchen en s morgens heb je eigenlijk geen zin om weer vies te worden... Maarja 1 keer een klodder verf op je hoofd, wat bloem door je haar en daar ga je weer! We dansen op pleinen en drinken Aquardiente (shotjes, sterk Colombiaans drankje). 3 dagen dansen en springen dus, oja en de Colombiaanse polonaise over het hele plein niet te vergeten!! De allerlaatste avond worden wij, als groepje toeristen, als allerlaatst het plein afgeveegd. De politie kan het niet laten nog even met ons op de foto te springen ;-)

7 januari, we vertrekken naar San Augustin met onze matties van Pasto. Het is een super, super mooie omgeving. Heel veel groen, heuvels, paarden, rust! We kunnen hier even bijkomen van het festival. Ofwel, bijkomen? De volgende dag belanden we in een spannende Magic Tour en zien we hoe cocaine wordt gemaakt!! Wat een rotzooi; cement, benzine, chloor, etc. het gaat er allemaal in! We hebben zelfs even geholpen met de coca-bladeren fijn hakken. In het huis moesten we zachtjes praten en 2 bij 2 weer het huis uit. Mwah, dit is allemaal een beetje gek, maar zeker weer een ervaring erbij! De volgende dag hebben we paard gereden.. Waar vooral Sha erg goed in was. En ja, Anouk heeft het ook gedaan! We zijn naar zo`n mooi uitzichtpunt gegaan, met allerlei watervallen. Op de terugweg in galop!!

Helaas valt ons super leuke reisgroepje nu uit elkaar en gaan wij met z`n 2 naar Salento in de koffieregio. Ook hier was een festival gaande, waardoor we GEEN, maar dan ook GEEN hostel konden vinden. Pff wat haatten we die zware backpacks even. Uiteindelijk zijn we door een hele lieve familie geholpen, die allerlei hostels voor ons hebben gebeld. Door hun hulp vinden we een mooi plekje in het centrum. We hebben in Salento een super leuke koffietour gedaan. Van alles geleerd, zoals dat hoe lichter de koffie, hoe beter de kwaliteit. Want slechte bonen moeten langer geroosterd worden en die koffie wordt dus donkerder. Jaja, we leren hier nog eens wat. Naast de koffietour hebben we in Salento ook een hike gemaakt naar de Valle de Cocora. Dit is in een omgeving met de hoogste palmbomen ter wereld. We lopen langs een riviertje, over gammele bruggetjes, maar dan.... We moeten 800 meter klimmen staat op ons kaartje. Oke, we zijn niet zo heel erg goed in hoogtes inschatten, maar dit duurt lang. Doorlopen maar? We zijn helemaal kapot en hebben uiteraard weer te weinig eten en drinken mee. We beginnen steeds meer te twijfelen en zien ook helemaal geen andere mensen meer. Gelukkig komen er op een gegeven moment 2 jongens de berg aflopen en wat ze ons vertellen.. We zijn totaal verkeerd gelopen en moeten weer helemaal terug!!! Helemaal kapot komen we bij ons startpunt aan en kunnen we eindelijk eten (een lekker visje), wat we dubbel en dwars hebben verdiend vinden we zelf! Oja, en s avonds een Indiase curry gaat er ook wel in. Weer eens wat anders!

Nu verder genieten in Medellin, alhoewel we eigenlijk ook echt niet kunnen wachten tot we bij de Caribische kust zijn! We zullen een beetje van onze zon die kant op sturen!

Heel erg veel liefs en bedankt voor alle leuke reacties op onze stukjes! Zo leuk om die stukjes te lezen.

Dikke kus!